Has elegido rechazar las cookies basadas en consentimiento que utilizamos principalmente para gestionar la publicidad. En adelante, para acceder a nuestra web tienes que elegir alguna de las siguientes opciones.
Premium
3,99 €/mes o 39,90 €/año
Sin publicidad y mucho más
Plus
Por 9,99 €/mes
Contenido exclusivo y sin publicidad
Si has cambiado de idea, puedes aceptar las cookies y continuar usando iVoox de forma gratuita.
Con tu consentimiento, nosotros y nuestros 813 socios usamos cookies o tecnologías similares para almacenar, acceder y procesar datos personales, como tus visitas a esta página web, las direcciones IP y los identificadores de cookies. Algunos socios no te piden consentimiento para procesar tus datos y se amparan en su legítimo interés comercial. Puedes retirar tu consentimiento u oponerte al procesamiento de datos según el interés legítimo en cualquier momento haciendo clic en ''Obtener más información'' o en la política de privacidad de esta página web.
Nosotros y nuestros socios hacemos el siguiente tratamiento de datos:
Almacenamiento y acceso a información de geolocalización con propósitos de publicidad dirigida, Almacenamiento y acceso a información de geolocalización para realizar estudios de mercado, Almacenar la información en un dispositivo y/o acceder a ella , Datos de localización geográfica precisa e identificación mediante análisis de dispositivos , Publicidad y contenido personalizados, medición de publicidad y contenido, investigación de audiencia y desarrollo de servicios , Uso de cookies técnicas o de preferencias.
Comentarios
Hi ha un apunt que m'agradaria afegir, i és que solem donar molta importància a les mentides que no prosperen (conspiranoies) però no tanta a les que sí ho fan. Casos que s'han utilitzat per justificar guerres com les armes destructives de Sadam - recordem Colin Powell mostrant gràfics de suposades forgones-laboratori -, les pressumptes tiranies de Gadafi o Maduro, que en el seu moment van aconseguir penetrar en l'opinió general. No és, doncs, una qüestió que afecte exclusivament l'extrema dreta, ni sempre sorgeixen de grups més o menys estrambòtics i mal organitzats. De vegades, si no hi ha conspiració, si hi ha una estratègia més o menys consensuada entre els poders polítics i econòmics per generar un estat d'opinió favorable. Recentment ha tingut ressó una notícia d'un suposat hackeig rus d'empreses con SolarWinds. Arran d'un article del New York Times publicat a la secció d'opinió on l'autor adjudicava l'atac al servei d'intel.ligència rus, sense mostrar cap evidència, la corretja de transmissió va passar pel The Guardian i finalment a Eldiario.es, classificat ara com "anàlisi" política i donant l'escassa argumentació per certa. Tota aquesta pluja té un efecte indubtable sobre l'opinió pública. Un amic resident al regne unit, amb una raonable formació cultural i racionalista, em deia que no tenia raons per dubtar d'aquestes interferències ruses perquè "vayas donde vayas siempre encuentras a Putin metido de uno u otro modo". Tant és així que l'hem trobat en les eleccions dels Estats Units i fins i tot en el procés català, això sí d'una manera una mica més qüestionada. En definitiva, i per no enrotllar-me més, que això que s'ha anomenat post-veritat ens afecta a totes i tots.