Zijn vader, “Ouwe Geert”, was een van zijn leermeesters. Hij volgde een opleiding in Gouda, was 12 jaar actief voor het Openluchtmuseum in Arnhem en begon in 1982 in het pand waar vroeger de stoomtrein van de Maasbuurt-Spoorlijn stopte zijn eigen pottenbakkerij.
Tegenwoordig is Potterie/Galerie “De Tramhalte” in het Noord-Limburgse Bergen hét station voor kunst met keramiek waar keramisch ontwerper en vormgever Geert Jacobs gebruiksartikelen en kunstwerken voor thuis, tuin of kantoor maakt. “Wij blijven draaien en bij ons is het kleigezellig”, aldus Geert Jacobs.
Een romantisch vak:
Klei verbindt, klei is geweldig. Dat is een materie waarmee je alles mee kunt. De plavuizen op de grond, de bakstenen van je huis, de dakpannen, je wc-pot, je serviesgoed, alles is gemaakt van klei. Het is zo gewoon geworden hè. Maar je kunt er natuurlijk ook hele aparte dingen van maken. Dat is ook wat ik probeer. Je moet het eerst bedenken en dan kan je het vorm gaan geven. En als je daar al 44 jaar van kan bestaan, dat is toch een heerlijk gevoel. Ik heb medelijden met de pottenbakkers die hier vroeger in deze regio moesten werken met die maasklei want dat was niet zo best. Wij halen onze klei uit Midden-Duitsland en dat is een klei die tegen hoge baktemperatuur kan. Mijn gewone werk bestaat uit steengoed. Steengoed wordt gebakken zo rond de 1200 en 1250 graden. Steengoed zit tussen het aardewerk en het porselein in. Porselein is het aller hardst en het hoogste gebakken en aardewerk is vrij zacht gebakken, tussen de 900 en 1100 graden. Het mislukt nog weleens, zelfs na al die jaren ervaring. Dan is het huilen met de pet op en moet je soms helemaal opnieuw beginnen. Maar het kan natuurlijk ook een geweldig resultaat geven, dat het je verrast. Dat is ook het leuke van het vak. Het is een romantisch vak. Het kan tegenvallen of het kan heel erg meevallen.
Een ambacht en kunstvorm in ontwikkeling:
Je kunt klei ongeveer sturen maar nooit helemaal. Het blijft handwerk. Zoals mijn pa vroeger altijd zei: Het is onze lieve heer, de oven en ik. En als een van die drie niet helemaal meewerken dan heb je pech. Het is ambacht en kunst. Je moet het ambacht natuurlijk eigen maken voordat je aan die kunstvorm kan beginnen. Ik leer nog steeds. Je hebt het allemaal op een bepaalde manier geleerd maar dan kom je erachter: Ik kan het ook zus en ik kan het ook zo doen. Langzamerhand is dit product ook steeds verbeterd. Kijk op google en kijk naar belangrijke keramisten over de hele wereld en je ziet hoe verscheidend werk dat ze maken. Dat is ongelofelijk. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de jaren ’70 dat je alleen maar bekers maakte, borden en asbakken is het nu toch wel dat mensen iets kopen wat ze mooi vinden en daar waardering voor hebben. Ze gaan wel degelijk voor duurzaamheid. En je hebt natuurlijk ook je vaste club mensen om je heen die het leuk vinden wat je doet. En daar ben ik van afhankelijk want dat is mijn boterham.
Met eelt op je ziel leven van klei:
Het is een hele eigen levensstijl. Mijn vader zei altijd: Jongen, je bent een voorbeeldfunctie voor de maatschappij. Laat zien dat je van klei kunt leven, dat je van modder kunt leven en dan ben je een voorbeeld. Omdat je dagelijks wel iets in je handen hebt wat van klei gemaakt is. Ze zeggen altijd: Een pottenbakker heeft de meeste eelt op zijn ziel. Als op een gegeven moment het materiaal niet meewerkt of wat dan ook, daar moet je tegen kunnen. En je moet er ook tegen kunnen als het minder gaat met de economie. Het is het eerste wat afvalt want het is een luxe artikel en het is het laatste wat weer aantrekt, ook daar moet je tegen kunnen. Ik doe dit al vanaf mijn zesde jaar, ik ben nu 62 jaar, ik heb nog een paar jaar tot mijn AOW. En ik denk dat ik daarna nog steeds met klei bezig ben want het is gewoon te leuk. Het is fijn om te kunnen leven van moeder aarde want zo is het eigenlijk. Ik kan niet zonder.
Geert Jacobs
Comentarios